Chrom, czyli składnik mineralny, który pomaga w utrzymaniu prawidłowego poziomu glukozy we krwi

Chrom jest pierwiastkiem śladowym, ale ma duże znaczenie dla organizmu człowieka, wpływa na regulację ważnych funkcji biologicznych. Ten składnik mineralny jest rozłożony w tkankach w skrajnie małych i zróżnicowanych ilościach. W naszym organizmie chrom koncentruje się w wątrobie, śledzionie, tkankach miękkich i kościach. W sumie zawartość chromu w organizmie człowieka jest określana na poniżej 6 mg. Jeśli chodzi o jego najważniejsze właściwości, to chrom przyczynia się do utrzymania prawidłowego metabolizmu makroskładników odżywczych oraz pomaga w utrzymaniu prawidłowego poziomu glukozy we krwi.

Wartość Odżywcza / Informacja Żywieniowa: Na 1 kaps.

• Chrom: 200 µg

Składniki: maltodekstryna, (substancja glazurująca - hydroksypropylometyloceluloza), substancja przeciwzbrylająca (sole magnezowe kwasów tłuszczowych), pikolinian chromu (0,4 %).

Może zawierać niezamierzoną obecność pochodnych mleka, soi, zbóż zawierających gluten, jaj, orzechów ziemnych i innych orzechów.

Zalecane spożycie / sposób przygotowania:

Przyjmować 1 kapsułkę dziennie, nie rozgryzając, popijając odpowiednią ilością płynu, po posiłku.

Suplement diety.

Nie może być stosowany jako zamiennik bądź substytut zróżnicowanej diety. Nie należy przekraczać zalecanego dziennego spożycia. Produktu nie należy podawać matkom karmiącym oraz kobietom w ciąży. Przechowywać w miejscu niedostępnym dla małych dzieci. Przechowywać w suchym miejscu, w temperaturze pokojowej do 25°C. Chronić przed światłem.

Chrom jako element czynnika tolerancji glukozy, czyli udział chromu w przemianach glukozy

Co to oznacza? Pomoc w utrzymaniu prawidłowego poziomu glukozy we krwi wynika z faktu, że chrom uczestniczy w przemianach glukozy. Jest częścią składową czynnika tolerancji glukozy (GTF - Glucose Tolerance Factor), czyli substancji aktywnej biologicznie wytwarzanej w organizmie, która wpływa na regulację metabolizmu cukrów. Chrom ułatwia wiązanie insuliny z jej receptorem lub wzmacnia wpływ insuliny na katabolizm węglowodanów i lipidów.

Jak wygląda wchłanianie chromu?

Szacunkowe wchłanianie chromu, oparte na badaniach równowagi metabolicznej lub wydalania z moczem z fizjologicznego spożycia, wynosi od 0,4 do 2,5%. Istnieją badania, gdzie stwierdzono zwiększone wydalanie chromu z moczem podczas ćwiczeń aerobowych. Intensywne i długotrwałe ćwiczenia oporowe mogą zwiększać wchłanianie chromu, co określa zwiększone wydalanie chromu z moczem. Jednak w dalszym ciągu potrzebne są badania, aby wyjaśnić, w jakim stopniu obserwowany korzystny wpływ ćwiczeń na metabolizm glukozy i insuliny może wynikać z lepszego wchłaniania chromu.

Co wiemy jeszcze o chromie?

Chrom przyczynia się do utrzymania prawidłowego metabolizmu makroskładników odżywczych, czyli odgrywa rolę w metabolizmie węglowodanów, cholesterolu, tłuszczów i białek oraz w tworzeniu kwasów tłuszczowych. Jak podają dostępne źródła naukowe (np. Dróżdż-Afelt i wsp., 2019), chrom jest składnikiem RNA i potencjalnie bierze udział w stabilizowaniu jego struktury. Ciekawą informacją jest to, że ilość chromu w organizmie człowieka spada wraz z wiekiem. Dostępne dowody naukowe wskazują na znaczne, związane z wiekiem, zmniejszenie ilości chromu we włosach, pocie i moczu.

Szukasz wsparcia w utrzymaniu prawidłowego poziomu glukozy we krwi? Sięgnij po Essence Chromium Picolinate, czyli chrom w bardzo wygodnej formie kapsułek!

Literatura:

1. Rozporządzenie Komisji (UE) NR 432/2012 z dnia 16 maja 2012 r. ustanawiające wykaz dopuszczonych oświadczeń zdrowotnych dotyczących żywności, innych niż oświadczenia odnoszące się do zmniejszenia ryzyka choroby oraz rozwoju i zdrowia dzieci.
2. Wiąckowski S. K., Abecadło witamin i pierwiastków, Wydawnictwo Tower Press, Gdańsk 2004, s. 122-126.
3. Gertig H., Przysławski J., Bromatologia. Zarys nauki o żywności i żywieniu. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2007, s. 235-236.
4. Dróżdż-Afelt J. M., Koim-Puchowsa B., Menka A., Wybrane pierwiastki śladowe w organizmie człowieka, KOSMOS Problemy Nauk Biologicznych 2019, t. 68, nr 3 (324), s. 503-512.
5. Scharf B., Clement C. C., Zolla V., Perino G., Yan B. (et al.), Molecular analysis of chromium and cobalt-related toxicity, Scientific Reports, 2014, 4.
6. Institute of Medicine (US) Panel on Micronutrients. Dietary Reference Intakes for Vitamin A, Vitamin K, Arsenic, Boron, Chromium, Copper, Iodine, Iron, Manganese, Molybdenum, Nickel, Silicon, Vanadium, and Zinc. Washington (DC): National Academies Press (US); 2001. 6, Chromium. Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK222329/
7. Vincent J. B., The Biochemistry of Chromium, The Journal of Nutrition, Volume 130, Issue 4, April 2000, Pages 715-718.